Principal facts The applicant, Nahide Opuz, is a Turkish national who was born in 1972 and lives in Diyarbakır (Turkey). In 1990 Ms Opuz started living with H.O., the son of her mother’s husband. Ms Opuz and H.O. got married in November 1995 and had three children in 1993, 1994 and 1996. They had serious arguments from the beginning of their relationship and are now divorced. Between April 1995 and March 1998 there were four incidents of H.O.’s violent and threatening behaviour which came to the notice of the authorities. Those incidents involved several beatings, a fight during which H.O. pulled out a knife and H.O. running the two women down with his car. Following those assaults the women were examined by doctors who testified in their reports to various injuries, including bleeding, bruising, bumps, grazes and scratches. Both women were medically certified as having sustained life-threatening injuries: the applicant as a result of one particularly violent beating; and, her mother following the assault with the car. Criminal proceedings were brought against H.O. on three of those occasions for death threats, actual, aggravated and grievous bodily harm and attempted murder. As regards the knife incident, it was decided not to prosecute for lack of evidence. H.O. was twice remanded in custody and released pending trial. However, as the applicant and her mother withdrew their complaints during each of those proceedings, the domestic courts discontinued the cases, their complaints being required under Article 456 § 4 of the Criminal Code to pursue any further. The proceedings concerning the car incident were nevertheless continued in respect of the applicant’s mother, given the seriousness of her injuries, and H.O. was convicted to three months’ imprisonment, later commuted to a fine. On 29 October 2001 the applicant was stabbed seven times by H.O. and taken to hospital. H.O. was charged with knife assault and given another fine of almost 840,000 Turkish lira (the equivalent of approximately EUR 385 ) which he could pay in eight instalments. In his statement to the police he claimed that he and his wife, who frequently argued about her mother interfering in their marriage, had had an argument which had got out of hand. Following that incident, the applicant’s mother requested that H.O. be detained on remand, maintaining that on previous occasions her and her daughter had had to withdraw their complaints against him due to his persistent pressure and death threats. In April 1998, October and November 2001 and February 2002 the applicant and her mother filed complaints with the prosecution authorities about H.O.’s threats and harassment, claiming that their lives were in immediate danger and requesting that the authorities take immediate action such as H.O.’s detention. In response to those requests for protection, H.O. was questioned and his statements taken down; he was then released. Finally, on 11 March 2002 the applicant’s mother, having decided to move to Izmir with her daughter, was travelling in the removal van when H.O. forced the van to pull over, opened the passenger door and shot her. The applicant’s mother died instantly. In March 2008 H.O. was convicted for murder and illegal possession of a firearm and sentenced to life imprisonment. Released pending the appeal proceedings, he claims that he killed the applicant’s mother because his honour had been at stake as she had taken his wife and children away from him and had led his wife into an immoral way of life. In April 2008 the applicant filed another criminal complaint with the prosecution authorities in which she requested the authorities to take measures to protect her as, since his release, her ex-husband had started threatening her again, via her new boyfriend. In May and November 2008 the applicant’s representative informed the European Court of Human Rights that no such measures had been taken and the Court requested an explanation. The authorities have since taken specific measures to protect the applicant, notably by distributing her ex-husband’s photograph and fingerprints to police stations with the order to arrest him if he was spotted near the applicant’s place of residence. In the meantime, Law no. 4320 of the Family Protection Act entered into Force in Turkey which provides for specific measures for protection against domestic violence. 2. Procedure and composition of the Court The application was lodged with the European Court of Human Rights on 15 July 2002 and was examined for admissibility and merits at the same time. Third-party comments were received from Interights which was given leave to intervene in the Court’s proceedings under Article 36 § 2 of the Convention (third party intervention) and Rule 44 § 2 of the Rules of Court.

Κύρια γεγονότα   Η προσφεύγουσα, Nahide Opuz, είναι Τούρκος υπήκοος που γεννήθηκε το 1972 και ζει στο Diyarbakır (Τουρκία). Το 1990, η κα Opuz άρχισε να ζει με τον H.O., γιο του συζύγου της μητέρας της. Κα Opuz και H.O. παντρεύτηκε το Νοέμβριο του 1995 και απέκτησε τρία παιδιά το 1993, το 1994 και το 1996. Είχαν σοβαρά επιχειρήματα από την αρχή της σχέσης τους και είναι πλέον διαζευγμένα. Μεταξύ Απριλίου 1995 και Μαρτίου 1998, σημειώθηκαν τέσσερα περιστατικά βίαιης και απειλητικής συμπεριφοράς του H.O. Αυτά τα περιστατικά περιλάμβαναν αρκετούς ξυλοδαρμούς, έναν αγώνα κατά τον οποίο ο H.O. έβγαλε ένα μαχαίρι και ο H.O. τρέχοντας τις δύο γυναίκες με το αυτοκίνητό του. Μετά από αυτές τις επιθέσεις, οι γυναίκες εξετάστηκαν από γιατρούς που κατέθεσαν στις αναφορές τους διάφορους τραυματισμούς, όπως αιμορραγία, μώλωπες, προσκρούσεις, βοσκοτόπια και γρατζουνιές. Και οι δύο γυναίκες πιστοποιήθηκαν ιατρικά ότι υπέστησαν απειλητικούς για τη ζωή τραυματισμούς: ο αιτών ως αποτέλεσμα ενός ιδιαίτερα βίαιου ξυλοδαρμού. και, η μητέρα της μετά την επίθεση με το αυτοκίνητο. Έγινε ποινική δίωξη κατά του H.O. σε τρεις από αυτές τις περιπτώσεις για απειλές θανάτου, πραγματική, επιβαρυντική και σοβαρή σωματική βλάβη και απόπειρα δολοφονίας. Όσον αφορά το περιστατικό μαχαιριού, αποφασίστηκε να μην διωχθεί λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Η.Ο. τέθηκε υπό κράτηση δύο φορές και αφέθηκε ελεύθερος εν αναμονή της δίκης.Ωστόσο, καθώς η προσφεύγουσα και η μητέρα της απέσυραν τις καταγγελίες τους κατά τη διάρκεια κάθε διαδικασίας, τα εγχώρια δικαστήρια διέκοψαν τις υποθέσεις, ενώ οι καταγγελίες τους απαιτήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 456 § 4 του Ποινικού Κώδικα για να συνεχίσουν περαιτέρω. Ωστόσο, οι διαδικασίες που αφορούσαν το αυτοκινητιστικό περιστατικό συνεχίστηκαν όσον αφορά τη μητέρα της προσφεύγουσας, λόγω της σοβαρότητας των τραυματισμών της και της H.O. καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών μηνών, αργότερα καταδικάστηκε σε πρόστιμο. Στις 29 Οκτωβρίου 2001, ο αιτών μαχαιρώθηκε επτά φορές από τον H.O. και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Η.Ο. κατηγορήθηκε για επίθεση με μαχαίρι και του επιβλήθηκε άλλο πρόστιμο ύψους περίπου 840.000 τουρκικών λιρών (το ισοδύναμο περίπου 385 ευρώ) το οποίο μπορούσε να πληρώσει σε οκτώ δόσεις. Στην δήλωσή του προς την αστυνομία ισχυρίστηκε ότι αυτός και η σύζυγός του, που συχνά υποστήριζαν ότι η μητέρα της παρεμβαίνει στο γάμο τους, είχαν ένα επιχείρημα που είχε ξεφύγει. Μετά από αυτό το περιστατικό, η μητέρα του αιτούντος ζήτησε από τον H.O. να τεθεί υπό κράτηση, υποστηρίζοντας ότι σε προηγούμενες περιπτώσεις η ίδια και η κόρη της έπρεπε να αποσύρουν τις καταγγελίες τους εναντίον του λόγω της επίμονης πίεσης και των απειλών του θανάτου.Τον Απρίλιο του 1998, τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2001 και τον Φεβρουάριο του 2002, η προσφεύγουσα και η μητέρα της υπέβαλαν καταγγελίες στις εισαγγελικές αρχές σχετικά με τις απειλές και την παρενόχληση του HO, ισχυριζόμενοι ότι η ζωή τους ήταν σε άμεσο κίνδυνο και ζητώντας από τις αρχές να αναλάβουν άμεση δράση όπως η HO » κράτηση. Σε απάντηση σε αυτά τα αιτήματα προστασίας, η H.O. αμφισβητήθηκε και οι δηλώσεις του καταργήθηκαν. αφέθηκε ελεύθερος. Τέλος, στις 11 Μαρτίου 2002, η μητέρα της προσφεύγουσας, αφού αποφάσισε να μετακομίσει στη Σμύρνη με την κόρη της, ταξίδευε στο van απομάκρυνσης όταν ο H.O. ανάγκασε το φορτηγό να ανατραπεί, άνοιξε την πόρτα του επιβάτη και την πυροβόλησε. Η μητέρα του αιτούντος πέθανε αμέσως. Τον Μάρτιο του 2008 το H.O. καταδικάστηκε για δολοφονία και παράνομη κατοχή πυροβόλου όπλου και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Απελευθερωμένος εν αναμονή της διαδικασίας έφεσης, ισχυρίζεται ότι σκότωσε τη μητέρα του αιτούντος επειδή διακυβεύεται η τιμή του καθώς είχε πάρει τη γυναίκα και τα παιδιά του μακριά του και είχε οδηγήσει τη γυναίκα του σε έναν ανήθικο τρόπο ζωής. Τον Απρίλιο του 2008, η προσφεύγουσα υπέβαλε άλλη ποινική καταγγελία στις εισαγγελικές αρχές με την οποία ζήτησε από τις αρχές να λάβουν μέτρα για την προστασία της, καθώς, από την απελευθέρωσή του, ο πρώην σύζυγός της είχε αρχίσει να την απειλεί ξανά, μέσω του νέου φίλου της.Τον Μάιο και τον Νοέμβριο του 2008, ο εκπρόσωπος του αιτούντος ενημέρωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι δεν είχαν ληφθεί τέτοια μέτρα και το Δικαστήριο ζήτησε εξηγήσεις. Οι αρχές έλαβαν έκτοτε συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία της αιτούσας, ιδίως μέσω της διανομής της φωτογραφία και δακτυλικά αποτυπώματα του πρώην συζύγου σε αστυνομικά τμήματα με εντολή να τον συλλάβουν αν εντοπιστεί κοντά στον τόπο κατοικίας του αιτούντος. Εν τω μεταξύ, ο νόμος αρ. 4320 του νόμου για την προστασία της οικογένειας τέθηκε σε ισχύ στην Τουρκία, ο οποίος προβλέπει ειδικά μέτρα προστασίας από την ενδοοικογενειακή βία. 2. Διαδικασία και σύνθεση του Δικαστηρίου   Η αίτηση κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 15 Ιουλίου 2002 και εξετάστηκε ταυτόχρονα για το παραδεκτό και το βάσιμο. Σχόλια τρίτων ελήφθησαν από την Interights, στην οποία δόθηκε άδεια να παρέμβει στις διαδικασίες του Δικαστηρίου σύμφωνα με το άρθρο 36 § 2 της Σύμβασης (παρέμβαση τρίτου μέρους) και τον Κανόνα 44 § 2 του Κανονισμού του Δικαστηρίου.