Between December 31, 2019, and July 31, 2020, the outbreak of the 2019 coronavirus disease (COVID-19) in over 213 countries resulted in almost 18 million cases and caused over 680,000 deaths (World Health Organization, 2020). Because of the rapid increase of people infected with highly contagious COVID-19, countries decided to put strict public health measures in place to prevent further spread of COVID-19. Many countries, including the United States, the United Kingdom, Germany, and Italy, announced “stay-at-home” orders in March 2020 (Galea et al., 2020). The stay-at-home orders required all residents to stay in their homes and to leave home only for crucial reasons, such as to get groceries or medicine and for certain types of essential work. The orders also included the closing of non-essential businesses and restaurants, restrictions on public gatherings, and closure of public spaces (The State of Illinois, 2020). Even without being required to observe a stay-at-home order, some individuals choose to follow the guidelines and restrict leaving their home, unless it is was for an urgent reason or to buy necessities, to lessen their chance of becoming infected with COVID-19. Home quarantine was another public health measure that many countries put in place to prevent further spread of COVID-19. Home quarantine isolates people who might be exposed to disease, such as COVID-19. Under home quarantine, people are expected to stay at home all of the time for up to 14 days, except to seek medical care, to separate themselves from others in their home and the community, and to follow directions from their health administration (Centers for Disease Control and Prevention, 2020). While the goals of both the stay-at-home and home quarantine orders were to prevent or lessen transmission of COVID-19, these two public health measures also impacted residents’ everyday activities in many aspects. Occupational therapists have a unique focus on supporting people with health conditions or disabilities or those with difficulty adapting to changing life circumstances. Occupational therapists can provide remote consultation and coaching to aid individuals who are experiencing negative psychological and physical effects with stay-at-home requirements. The Model of Human Occupation (MOHO) is an occupation-centered model widely used by occupational therapists around the world. The MOHO provides guidance to assist occupational therapists in understanding the challenges and distress individuals experience during a pandemic, as well as strategies to support well-being. The MOHO’s perspectives on volition, habituation, performance capacity, and the environment can assist individuals with health conditions or disabilities, including those recovering from COVID-19, as well as members of the general population who are struggling with the limitations imposed by home quarantine or stay-athome orders. The MOHO is a complex model used primarily by occupational therapists. The model helps therapists understand a person’s view of themselves and their priorities, and, therefore, how best to support the client in accomplishing their goals. The model has four well-developed constructs: volition, habituation, performance capacity, and environmental impact. These constructs are related to additional areas, such as skills, performance, participation, occupational identity, occupational competence, and occupational adaptation, as shown in Figure 1. The arrows in the schematic diagram symbolize the dynamic aspects of the MOHO, where each element impacts all other elements. This paper focuses on the four foundational constructs of the MOHO while incorporating the additional areas that are relevant.

Μεταξύ 31 Δεκεμβρίου 2019 και 31 Ιουλίου 2020, το ξέσπασμα της νόσου του κοροναϊού του 2019 (COVID-19) σε περισσότερες από 213 χώρες οδήγησαν σε σχεδόν 18 εκατομμύρια κρούσματα και προκάλεσαν πάνω από 680.000 θανάτους (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 2020). Λόγω της ταχείας αύξησης των ατόμων που έχουν μολυνθεί με υψηλή μετά τη μεταδοτική COVID-19, οι χώρες αποφάσισαν να λάβουν αυστηρά μέτρα δημόσιας υγείας για να αποτρέψουν περαιτέρω εξάπλωση του COVID-19. Πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας και Η Ιταλία, ανακοίνωσε παραγγελίες «μείνετε στο σπίτι» τον Μάρτιο του 2020 (Galea et al., 2020). Οι παραγγελίες διαμονής στο σπίτι απαιτούσε από όλους τους κατοίκους να μείνουν στα σπίτια τους και να φύγουν από το σπίτι μόνο για κρίσιμους λόγους, όπως για να πάρουν είδη παντοπωλείου ή φάρμακα και για ορισμένους τύπους βασικών εργασιών. Οι παραγγελίες περιελάμβαναν επίσης το κλείσιμο του μη βασικές επιχειρήσεις και εστιατόρια, περιορισμοί στις δημόσιες συγκεντρώσεις και κλείσιμο δημόσιων χώρων (Η Πολιτεία του Ιλινόις, 2020). Ακόμη και χωρίς να απαιτείται η τήρηση εντολής παραμονής στο σπίτι, ορισμένοι Τα άτομα επιλέγουν να ακολουθούν τις οδηγίες και να περιορίζουν την έξοδο από το σπίτι τους, εκτός εάν ήταν επείγον λόγο ή για να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης, για να μειώσουν τις πιθανότητες να μολυνθούν από τον COVID-19. Η κατ' οίκον καραντίνα ήταν ένα άλλο μέτρο δημόσιας υγείας που πολλές χώρες έθεσαν σε εφαρμογή για να αποτρέψουν περαιτέρω εξάπλωση του COVID-19.Η καραντίνα στο σπίτι απομονώνει άτομα που μπορεί να εκτεθούν σε ασθένειες, όπως π.χ COVID-19. Σε κατ' οίκον καραντίνα, οι άνθρωποι αναμένεται να μένουν στο σπίτι όλη την ώρα έως και 14 ημέρες, εκτός από το να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη, να διαχωρίσουν τον εαυτό τους από τους άλλους στο σπίτι τους και στην κοινότητα, και να ακολουθούν τις οδηγίες από τη διοίκηση της υγείας τους (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, 2020). Ενώ οι στόχοι τόσο της παραμονής στο σπίτι όσο και της καραντίνας στο σπίτι ήταν η πρόληψη ή η μείωση μετάδοση του COVID-19, αυτά τα δύο μέτρα δημόσιας υγείας επηρέασαν επίσης την καθημερινότητα των κατοίκων δραστηριότητες από πολλές απόψεις. Οι εργοθεραπευτές έχουν μια μοναδική εστίαση στην υποστήριξη ατόμων με προβλήματα υγείας ή αναπηρίες ή άτομα με δυσκολία προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες συνθήκες ζωής. Οι εργοθεραπευτές μπορούν παρέχετε εξ αποστάσεως συμβουλευτική και καθοδήγηση για να βοηθήσετε άτομα που αντιμετωπίζουν αρνητικά προβλήματα ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις με απαιτήσεις διαμονής στο σπίτι. Το μοντέλο της ανθρώπινης απασχόλησης (MOHO) είναι ένα μοντέλο με επίκεντρο την εργασία που χρησιμοποιείται ευρέως από εργοθεραπευτές σε όλο τον κόσμο. ο Το MOHO παρέχει καθοδήγηση για να βοηθήσει τους εργοθεραπευτές να κατανοήσουν τις προκλήσεις και την αγωνία εμπειρία των ατόμων κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, καθώς και στρατηγικές για την υποστήριξη της ευημερίας.Τα MOHO's Οι προοπτικές για τη βούληση, τη συνήθεια, την ικανότητα απόδοσης και το περιβάλλον μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με προβλήματα υγείας ή αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναρρώνουν από τον COVID-19, καθώς και μελών του γενικού πληθυσμού που παλεύει με τους περιορισμούς που επιβάλλονται από την κατ' οίκον καραντίνα ή τις εντολές παραμονής στο σπίτι. Το MOHO είναι ένα σύνθετο μοντέλο που χρησιμοποιείται κυρίως από εργοθεραπευτές. Το μοντέλο βοηθάει Οι θεραπευτές κατανοούν την άποψη ενός ατόμου για τον εαυτό τους και τις προτεραιότητές του και, ως εκ τούτου, τον καλύτερο τρόπο υποστηρίζει τον πελάτη στην επίτευξη των στόχων του. Το μοντέλο έχει τέσσερις καλά ανεπτυγμένες κατασκευές: βούληση, εξοικείωση, ικανότητα απόδοσης και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Αυτές οι κατασκευές σχετίζονται με πρόσθετα τομείς, όπως δεξιότητες, απόδοση, συμμετοχή, επαγγελματική ταυτότητα, επαγγελματική ικανότητα και επαγγελματική προσαρμογή, όπως φαίνεται στο σχήμα 1. Τα βέλη στο σχηματικό διάγραμμα συμβολίζουν την δυναμικές πτυχές του MOHO, όπου κάθε στοιχείο επηρεάζει όλα τα άλλα στοιχεία. Η παρούσα εργασία εστιάζει σε τις τέσσερις θεμελιώδεις κατασκευές του MOHO ενώ ενσωματώνουν τις πρόσθετες περιοχές που είναι σχετικές.