olition: Motivation for and Choice of Occupation A stay-at-home order is likely to influence a person’s volition. As defined in the MOHO text, volition includes thoughts and feelings about personal capacity and effectiveness and how a person views the importance of what they do as well as what brings them enjoyment and satisfaction (Lee & Kielhofner, 2017a). Restrictions in place under COVID-19 disrupted participation in some interests that require social interaction at close range with others who live outside of the home, such as playing soccer or card games, and led to feelings of boredom or frustration about day-to-day life (Brooks et al., 2020; Sathyanath & Sathyanath, 2020). A sudden inability to act on one’s interests is likely to lead to a decreased quality of life. For example, for many older adults, who are at higher risk for having a more severe case of COVID-19, engaging in regular physical activity with other older adults is a valued interest and positively associated with prevention of physical and psychological problems (Baker & Clark, 2020). As the result of a stay-at-home order or home quarantine, older adults may not be able to participate in their valued interests, and, therefore, are likely to experience reduced life satisfaction and reduced physical and mental well-being (Baker & Clark, 2020). In response to the person’s challenges with enacting their interests, occupational therapists can support an individual to identify new interests or modify how they engage in current interests to align with a stay-at-home order. Learning how to share dinner with a valued friend while using an online video platform may allow them to continue to enjoy eating together. Incorporating favorite songs, books, photos, or art into one’s day may bring moments of pleasure that provide relief from the stressful situation. Another aspect of the volition component of the MOHO is personal causation or “being a cause” (Lee & Kielhofner, 2017a, p. 42). Not being able to participate in challenging and enjoyable work tasks or leisure activities will erode one’s feelings of self-efficacy and sense of personal capacity. People with 2 The Open Journal of Occupational Therapy, Vol. 8, Iss. 4 [2020], Art. 3 https://scholarworks.wmich.edu/ojot/vol8/iss4/3 DOI: 10.15453/2168-6408.1770 health conditions or disabilities, as well as others who have difficulty coping with loss of valued activities, could benefit from collaborative virtual problem-solving sessions with the occupational therapists who can use their knowledge of task analysis to brainstorm substitutes or environmental modifications to allow continued progress toward targeted goals. Expanded participation in valued interests and activities will provide greater physical, cognitive, and emotional engagement; self-efficacy; and activity levels, thus improving one’s well-being. Habituation: Patterns of Daily Occupations and Roles The MOHO habituation component includes habits, routines, and roles (Lee & Kielhofner, 2017b). A disruption of usual routine may occur as a result of a stay-at-home order. From a MOHO perspective, routine provides people with a degree of structure in everyday activities and creates a predictable pattern for people to follow daily (Lee & Kielhofner, 2017b). During the COVID-19 pandemic, most individuals’ usual daily routines were dramatically altered. Many adults were asked to work from home, and students were asked to complete courses online. Retired or unemployed adults who had a leisure or volunteer routine may also have experienced disruption. A rapid review conducted by Brooks and her colleagues (2020) found that loss of routine and reduced social and physical contact with others is associated with boredom, frustration, and a sense of isolation from the outside world. The loss of routine affects not only psychological well-being but also physical health. A study has shown that the implementation of home quarantine increased the risk of sleep and numbness-related symptoms (Lee et al., 2018). Without a good quality of sleep, a person’s motivation and physical ability to actively participate in daily activities is affected and might lead to diminished quality of life. Using the MOHO to analyze the influence of habits on daily occupations (Lee & Kielhofner, 2017b) can guide the preservation or establishment of realistic daily routines that support health and well-being, as well as interests and relationships. In addition to the loss of one’s structured and typical daily routines, life role loss is another impact of home quarantine. According to the MOHO, when a person experiences insufficient life roles they “lack identity, purpose, and structure in everyday life” (Lee & Kielhofner, 2017b, p. 68). Participants in a qualitative study conducted by Robertson and her colleagues (2004) reported that home quarantine changed their normal roles and routines, which created stress for their entire family. During a stay-at-home order or home quarantine, people are required to adjust to changes and new expectations of their life roles. This affects occupational identity, defined as “a composite sense of who one is and wishes to become” (de las Heras de Pablo et al., 2017, p. 117). Some individuals face an abrupt termination of their worker role during a pandemic. Parents who are able to continue working remotely and who have children at home need to learn how to balance worker roles and caregiver roles to meet the new expectations. Students need to learn how to shift their student role from in-person classes to an online class to align with the limitations. Adults who often help parents and other relatives who live outside of their home are not able to carry out their typical role as a family member, losing the face-toface in-person contact and hugs that are an essential part of that role. The increased expectations of performance in life roles during a stay-at-home order create additional stress that may compromise the ability to complete their job and challenge self-efficacy in life roles, causing deteriorating occupational performance (Brooks et al., 2018; Lee & Kielhofner, 2017b). With the changes in life roles, it is common for people to lose their sense of identity and purpose, which leads to decreased participation in and enthusiasm for everyday activities. Occupational therapists have the expertise to address changes in life roles by collaboratively problem-solving strategies to 3 Lin and Fisher: Applying MOHO during the pandemic stay-at-home order Published by ScholarWorks at WMU, 2020 clarify role expectations, adapt activity demands, manage time, share responsibilities with others, identify alternative ways to carry out roles, and facilitate development of new or modified roles to minimize the negative impacts of a stay-at-home order. This intervention could also be implemented virtually with a group by having participants share some of the strategies they have tried since the previous group meeting and brainstorming possible solutions to challenges in carrying out habits, routines, and roles. Performance Capacity: Physical and Mental Components and Subjective Experiences In addition to the challenges that a person may experience with volition and habituation, a person’s performance capacity may be significantly altered by a stay-at-home or home quarantine order. Performance capacity is “the ability to do things provided by the status of underlying objective physical and mental components and corresponding subjective experience” (Tham et al., 2017, p. 75). During the COVID-19 pandemic, a person’s subjective perception of their physical and mental capacity may have been altered because of changes in daily routine, shifts in their life roles, and loss of in-person social interactions. Recent literature has shown that people who experienced home quarantine because of an infectious disease outbreak often reported boredom, loneliness, depression, stress, low mood, insomnia, emotional disturbance, and frustration (Brooks et al., 2020; Xiang et al., 2020; Zhang et al., 2020). They may have experienced increased fatigue or pain related to their mental state or health status. For example, during a stay-at-home order, many recreational activities were paused. This put additional stress on those with mental health challenges. Instead of actively seeking an alternative activity, a person with a mood disorder may experience a more severe depression and perceive that they are more limited in having the stamina to get out of bed to participate in basic activities of daily living. Other research has also shown that a longer time in home quarantine is associated with a higher risk of experiencing anger and avoidance behaviors (Brooks et al., 2018). For example, a person who regularly works out at a fitness facility may be angry and frustrated that they cannot follow their usual routine and may perceive their body getting weaker because of a lack of resistive exercises. This may result in the person perceiving that they are physically unable to participate in a challenging home exercise program. In some cases, even though a person’s physical ability may not be heavily compromised by home quarantine, a person’s subjective view of their performance capacity may be profoundly affected, which impacts their desire to actively seek out and engage in their previous daily occupations. To prevent the consequences of their clients experiencing an altered subjective view of their body and capacity, occupational therapists can provide alternative activity suggestions and psychosocial approaches to enhance a person’s performance capacity and participation in daily occupations during a stay-at-home period. Occupational therapists could also provide a small group exercise and fitness program on Zoom or a similar platform that allows multiple individuals to participate simultaneously while physically distant. Using virtual physical activity groups to mobilize individuals and break the cycle of perceived loss of physical capacity may be most effective with people who have been using the same fitness center or who are participants in the same school or community-based therapeutic day program. The MOHO-informed group activities would also incorporate choices, interests, roles, and habits. Environment: Impact of the Physical, Social, and Occupational Environment A stay-at-home order not only impacts people internally but also can disrupt their environment, thus creating a need to modify the environment to support their interests and roles. The MOHO categorizes the environment into three components: physical, social, and occupational environment 4 The Open Journal of Occupational Therapy, Vol. 8, Iss. 4 [2020], Art. 3 https://scholarworks.wmich.edu/ojot/vol8/iss4/3 DOI: 10.15453/2168-6408.1770 (Fisher et al., 2017). The immediate physical environment, including natural and built spaces where people do activities, changes during home quarantine. People who must work or study from home are required to find a supportive space at home for these activities, which may require a new or repurposed space. This change in room availability may require other family members to adjust their schedules and use of space in the home. Another aspect of setting up a work or study space at home is to consider the necessary objects and technology. Computer and internet access become more important during a stayat-home period for work and student roles, and objects, such as a supportive chair and ergonomic work station, are essential to prevent new or chronic pain or musculoskeletal conditions from interfering with work or school productivity (Mehrparvar et al., 2014; Shinn et al., 2002). Occupational therapists have the knowledge to recommend modifications to the physical space, office furniture, and computer input devices in one’s workstation or home environment to facilitate role fulfillment and improved physical and mental well-being, whether for those with a chronic condition or the general population. The physical environment also includes objects, and insufficient basic supplies, such as food and water, may add stress to the family during a stay-at-home or home quarantine order (Brooks et al., 2020). Other essential supplies during the COVID-19 pandemic may include, but are not limited to, masks, soap, cleaning supplies, toiletries, hand sanitizer, or thermometers. For example, an individual may need to seek food at a food pantry or an essential item at a store while wearing a mask, which involves leaving the home and adjusting to the mask, adding additional stress. Occupational therapists can provide problem-solving strategies or practice new life tasks with unfamiliar objects by role playing to address the additional stress caused by the modified physical environment and to support positive participation in everyday contexts. The social component of the environment may also be affected by the COVID-19 restrictions. For example, a lack of social interaction with other people creates an unsupportive social environment for people during home quarantine, increasing the risk of posttraumatic stress disorder, anxiety, depression, and substance use disorders (Brooks et al., 2018; Galea et al., 2020; Yawger, 2018). This may lead to long-term psychological impact, causing occupational dysfunction. Providing strategies for connecting with others by phone or computer would enhance social supports during this challenging time. Occupational therapists can also run a virtual support group weekly for people to connect with others who may experience similar concerns and uncertainty, creating a supportive social network during the stay-at-home period. Lastly, the occupational environment, defined as a context of occupations and activities that reflect the person’s interests, roles, capacity, and cultural preferences, as well as funding and policies that influence occupations (Fisher et al., 2017), affects the quality of one’s participation in everyday activities during a stay-at-home period. Limited occupation choices during a stay-at-home or home quarantine period creates psychological burden. Inadequate information from public health organizations has been reported as a stressor because of a lack of sufficient clear guidelines and confusion about the purpose of home quarantine (Brooks et al., 2020). When combined, limited occupation choices as well as inadequate financial resources or information create a challenging occupational environment that interferes with adjusting to the “new normal” daily structure. Occupational therapists can encourage or train clients to research different community resources and connect their clients with the right agencies to support more choices in their occupational environment. Therefore, a change to a person’s occupational environment during the stay-at-home or home quarantine

olition: Κίνητρο και επιλογή επαγγέλματος Μια εντολή παραμονής στο σπίτι είναι πιθανό να επηρεάσει τη βούληση ενός ατόμου. Όπως ορίζεται στο κείμενο του MOHO, Η βούληση περιλαμβάνει σκέψεις και συναισθήματα σχετικά με την προσωπική ικανότητα και αποτελεσματικότητα και το πώς ένα άτομο βλέπει τη σημασία αυτού που κάνουν καθώς και τι τους φέρνει απόλαυση και ικανοποίηση (Lee & Kielhofner, 2017a). Οι περιορισμοί που ισχύουν στο πλαίσιο του COVID-19 διέκοψαν τη συμμετοχή σε ορισμένα ενδιαφέροντα που απαιτούν κοινωνική αλληλεπίδραση σε κοντινή απόσταση με άλλους που μένουν εκτός σπιτιού, όπως το να παίζουν ποδόσφαιρο ή παιχνίδια με κάρτες και οδήγησαν σε συναισθήματα πλήξης ή απογοήτευσης για την καθημερινή ζωή (Brooks et al., 2020; Sathyanath & Sathyanath, 2020). Μια ξαφνική αδυναμία να ενεργήσει για τα συμφέροντά του είναι πιθανό να οδηγήσει σε α μειωμένη ποιότητα ζωής. Για παράδειγμα, για πολλούς ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να έχουν περισσότερο σοβαρή περίπτωση COVID-19, η τακτική σωματική δραστηριότητα με άλλους ηλικιωμένους ενήλικες είναι πολύτιμη ενδιαφέρον και συνδέεται θετικά με την πρόληψη σωματικών και ψυχολογικών προβλημάτων (Baker & Clark, 2020). Ως αποτέλεσμα μιας εντολής παραμονής στο σπίτι ή της καραντίνας στο σπίτι, οι ηλικιωμένοι μπορεί να μην μπορούν να συμμετέχουν στα πολύτιμα ενδιαφέροντά τους και, ως εκ τούτου, είναι πιθανό να βιώσουν μειωμένη ικανοποίηση από τη ζωή και μειωμένη σωματική και ψυχική ευεξία (Baker & Clark, 2020).Ως απάντηση στις προκλήσεις του ατόμου Με την ενεργοποίηση των συμφερόντων τους, οι εργοθεραπευτές μπορούν να υποστηρίξουν ένα άτομο να εντοπίσει νέα ενδιαφέροντα ή να τροποποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουν σε τρέχοντα ενδιαφέροντα για να ευθυγραμμιστούν με μια παραγγελία διαμονής στο σπίτι. Μαθαίνοντας πώς να μοιράζεστε Το δείπνο με έναν πολύτιμο φίλο ενώ χρησιμοποιεί μια διαδικτυακή πλατφόρμα βίντεο μπορεί να του επιτρέψει να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τρώγοντας μαζί. Η ενσωμάτωση αγαπημένων τραγουδιών, βιβλίων, φωτογραφιών ή τέχνης στην ημέρα κάποιου μπορεί να φέρει στιγμές ευχαρίστηση που παρέχουν ανακούφιση από την αγχωτική κατάσταση. Μια άλλη πτυχή της συνιστώσας της βούλησης του MOHO είναι η προσωπική αιτιότητα ή το «να είσαι αιτία». (Lee & Kielhofner, 2017a, σελ. 42). Αδυναμία συμμετοχής σε απαιτητικές και ευχάριστες εργασιακές εργασίες ή οι δραστηριότητες αναψυχής θα διαβρώσουν τα συναισθήματα του ατόμου για αυτό-αποτελεσματικότητα και την αίσθηση της προσωπικής ικανότητας. Άτομα με 2 The Open Journal of Occupational Therapy, Vol. 8, Iss. 4 [2020], Άρθ. 3 https://scholarworks.wmich.edu/ojot/vol8/iss4/3 DOI: 10.15453/2168-6408.1770 καταστάσεις υγείας ή αναπηρίες, καθώς και άλλα άτομα που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν την απώλεια της αξίας τους δραστηριότητες, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από συνεργατικές εικονικές συνεδρίες επίλυσης προβλημάτων με τους επαγγελματίες θεραπευτές που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους για την ανάλυση εργασιών για να συλλάβουν υποκατάστατα ή περιβαλλοντικά τροποποιήσεις που επιτρέπουν τη συνεχή πρόοδο προς τους στοχευμένους στόχους.Διευρυμένη συμμετοχή σε αξιόλογες τα ενδιαφέροντα και οι δραστηριότητες θα παρέχουν μεγαλύτερη σωματική, γνωστική και συναισθηματική δέσμευση. αυτοαποτελεσματικότητα? και τα επίπεδα δραστηριότητας, βελτιώνοντας έτσι την ευημερία κάποιου. Habituation: Πρότυπα καθημερινών επαγγελμάτων και ρόλων Το στοιχείο εξοικείωσης MOHO περιλαμβάνει συνήθειες, ρουτίνες και ρόλους (Lee & Kielhofner, 2017β). Μπορεί να προκύψει διακοπή της συνήθους ρουτίνας ως αποτέλεσμα μιας εντολής παραμονής στο σπίτι. Από ένα MOHO προοπτική, η ρουτίνα παρέχει στους ανθρώπους έναν βαθμό δομής στις καθημερινές δραστηριότητες και δημιουργεί α προβλέψιμο μοτίβο που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι καθημερινά (Lee & Kielhofner, 2017β). Κατά τη διάρκεια του COVID-19 πανδημία, οι συνήθεις καθημερινές ρουτίνες των περισσότερων ατόμων άλλαξαν δραματικά. Ζητήθηκε από πολλούς ενήλικες εργάζονται από το σπίτι και ζητήθηκε από τους μαθητές να ολοκληρώσουν μαθήματα διαδικτυακά. Συνταξιούχοι ή άνεργοι ενήλικες που είχαν μια ρουτίνα αναψυχής ή εθελοντισμού μπορεί επίσης να έχουν παρουσιάσει διαταραχή. Έγινε ταχεία αναθεώρηση από την Brooks και τους συνεργάτες της (2020) διαπίστωσαν ότι η απώλεια της ρουτίνας και η μειωμένη κοινωνική και σωματική επαφή με τους άλλους συνδέεται με την πλήξη, την απογοήτευση και την αίσθηση της απομόνωσης από τον έξω κόσμο. ο Η απώλεια της ρουτίνας επηρεάζει όχι μόνο την ψυχολογική ευεξία αλλά και τη σωματική υγεία. Μια μελέτη έδειξε ότι η εφαρμογή της κατ' οίκον καραντίνας αύξησε τον κίνδυνο για συμπτώματα που σχετίζονται με τον ύπνο και το μούδιασμα (Lee et al., 2018).Χωρίς καλή ποιότητα ύπνου, το κίνητρο και η φυσική ικανότητα ενός ατόμου να ενεργήσει Η συμμετοχή σε καθημερινές δραστηριότητες επηρεάζεται και μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ποιότητα ζωής. Χρησιμοποιώντας το MOHO η ανάλυση της επιρροής των συνηθειών στα καθημερινά επαγγέλματα (Lee & Kielhofner, 2017b) μπορεί να καθοδηγήσει την διατήρηση ή καθιέρωση ρεαλιστικών καθημερινών ρουτινών που υποστηρίζουν την υγεία και την ευεξία, καθώς και ενδιαφέροντα και σχέσεις. Εκτός από την απώλεια της δομημένης και τυπικής καθημερινής ρουτίνας, η απώλεια του ρόλου της ζωής είναι άλλος επιπτώσεις της καραντίνας στο σπίτι. Σύμφωνα με το MOHO, όταν ένα άτομο βιώνει ανεπαρκείς ρόλους ζωής «στερούνται ταυτότητας, σκοπού και δομής στην καθημερινή ζωή» (Lee & Kielhofner, 2017β, σ. 68). Οι συμμετέχοντες σε μια ποιοτική μελέτη που διεξήχθη από την Robertson και τους συνεργάτες της (2004) ανέφεραν ότι το σπίτι Η καραντίνα άλλαξε τους κανονικούς ρόλους και τη ρουτίνα τους, γεγονός που δημιούργησε άγχος σε όλη την οικογένειά τους. Κατά τη διάρκεια ενός Παραγγελία παραμονής στο σπίτι ή καραντίνα στο σπίτι, οι άνθρωποι πρέπει να προσαρμοστούν στις αλλαγές και τις νέες προσδοκίες τους ρόλους της ζωής τους. Αυτό επηρεάζει την επαγγελματική ταυτότητα, η οποία ορίζεται ως «μια σύνθετη αίσθηση του ποιος είναι και επιθυμεί να γίνει» (de las Heras de Pablo et al., 2017, σελ. 117). Μερικά άτομα αντιμετωπίζουν ένα απότομο τερματισμός του εργατικού τους ρόλου κατά τη διάρκεια πανδημίας.Γονείς που μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται εξ αποστάσεως και όσοι έχουν παιδιά στο σπίτι πρέπει να μάθουν πώς να εξισορροπούν τους ρόλους των εργαζομένων και των ρόλων φροντίδας για να συναντηθούν τις νέες προσδοκίες. Οι μαθητές πρέπει να μάθουν πώς να μετατοπίζουν τον ρόλο του μαθητή τους από τις μαθησιακές τάξεις σε ένα διαδικτυακή τάξη για ευθυγράμμιση με τους περιορισμούς. Ενήλικες που συχνά βοηθούν γονείς και άλλους συγγενείς που ζουν έξω από το σπίτι τους δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας τον τυπικό τους ρόλο ως μέλος της οικογένειας, χάνοντας την προσωπική επαφή και τις αγκαλιές που αποτελούν ουσιαστικό μέρος αυτού του ρόλου. Οι αυξημένες προσδοκίες των Η απόδοση σε ρόλους ζωής κατά τη διάρκεια μιας παραγγελίας διαμονής στο σπίτι δημιουργεί πρόσθετο άγχος που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ικανότητα να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους και να αμφισβητήσουν την αυτό-αποτελεσματικότητα σε ρόλους ζωής, προκαλώντας επιδείνωση της επαγγελματικής απόδοση (Brooks et al., 2018; Lee & Kielhofner, 2017b). Με τις αλλαγές στους ρόλους της ζωής, είναι σύνηθες οι άνθρωποι να χάνουν την αίσθηση της ταυτότητας και του σκοπού τους, που οδηγεί σε μειωμένη συμμετοχή και ενθουσιασμό για τις καθημερινές δραστηριότητες.Εργοθεραπευτές έχουν την τεχνογνωσία να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές στους ρόλους της ζωής μέσω συνεργατικών στρατηγικών επίλυσης προβλημάτων 3 Lin and Fisher: Εφαρμογή του MOHO κατά τη διάρκεια της πανδημικής εντολής παραμονής στο σπίτι Δημοσιεύτηκε από το ScholarWorks στο WMU, 2020 αποσαφηνίστε τις προσδοκίες ρόλων, προσαρμόστε τις απαιτήσεις δραστηριότητας, διαχειριστείτε χρόνο, μοιραστείτε τις ευθύνες με άλλους, να εντοπίσουν εναλλακτικούς τρόπους για την εκτέλεση ρόλων και να διευκολύνουν την ανάπτυξη νέων ή τροποποιημένων ρόλων ελαχιστοποιήστε τις αρνητικές επιπτώσεις μιας παραγγελίας διαμονής στο σπίτι. Αυτή η παρέμβαση θα μπορούσε επίσης να υλοποιηθεί εικονικά με μια ομάδα βάζοντας τους συμμετέχοντες να μοιραστούν μερικές από τις στρατηγικές που έχουν δοκιμάσει από τότε προηγούμενη ομαδική συνάντηση και καταιγισμός ιδεών για πιθανές λύσεις σε προκλήσεις όσον αφορά την εφαρμογή των συνηθειών, ρουτίνες και ρόλοι. Ικανότητα απόδοσης: Φυσικά και νοητικά στοιχεία και υποκειμενικές εμπειρίες Εκτός από τις προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα άτομο με τη βούληση και τη συνήθεια, α η ικανότητα απόδοσης του ατόμου μπορεί να αλλάξει σημαντικά από μια εντολή παραμονής στο σπίτι ή σε καραντίνα στο σπίτι. Η ικανότητα απόδοσης είναι «η ικανότητα να κάνεις πράγματα που παρέχεται από την κατάσταση του υποκείμενου αντικειμενικού φυσικού και νοητικές συνιστώσες και αντίστοιχη υποκειμενική εμπειρία» (Tham et al., 2017, σελ. 75).Κατά τη διάρκεια της Η πανδημία COVID-19, μπορεί να έχει η υποκειμενική αντίληψη ενός ατόμου για τη σωματική και πνευματική του ικανότητα έχουν αλλάξει λόγω αλλαγών στην καθημερινή ρουτίνα, αλλαγές στους ρόλους της ζωής τους και απώλεια προσωπικών κοινωνικών αλληλεπιδράσεις. Πρόσφατη βιβλιογραφία έχει δείξει ότι τα άτομα που βίωσαν την καραντίνα στο σπίτι λόγω ενός ξέσπασμα μολυσματικών ασθενειών ανέφερε συχνά πλήξη, μοναξιά, κατάθλιψη, στρες, κακή διάθεση, αϋπνία, συναισθηματική διαταραχή και απογοήτευση (Brooks et al., 2020· Xiang et al., 2020· Zhang et al., 2020). Αυτοί μπορεί να έχουν παρουσιάσει αυξημένη κόπωση ή πόνο που σχετίζεται με την ψυχική τους κατάσταση ή την κατάσταση της υγείας τους. Για Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια μιας παραγγελίας παραμονής στο σπίτι, πολλές ψυχαγωγικές δραστηριότητες διακόπηκαν. Αυτό έβαλε επιπλέον άγχος σε άτομα με προκλήσεις ψυχικής υγείας. Αντί να αναζητά ενεργά μια εναλλακτική δραστηριότητα, ένα άτομο με μια διαταραχή της διάθεσης μπορεί να εμφανίσουν μια πιο σοβαρή κατάθλιψη και να αντιληφθούν ότι είναι πιο περιορισμένοι στο να έχει την αντοχή να σηκωθεί από το κρεβάτι για να συμμετέχει σε βασικές δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Άλλες έρευνες έχουν έδειξε επίσης ότι ο μεγαλύτερος χρόνος καραντίνας στο σπίτι σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο να βιώσετε θυμό και συμπεριφορές αποφυγής (Brooks et al., 2018).Για παράδειγμα, ένα άτομο που γυμνάζεται τακτικά στο α το γυμναστήριο μπορεί να είναι θυμωμένο και απογοητευμένο που δεν μπορεί να ακολουθήσει τη συνήθη ρουτίνα του και μπορεί να αντιληφθεί το σώμα τους γίνεται πιο αδύναμο λόγω της έλλειψης ασκήσεων αντίστασης. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το άτομο αντιλαμβανόμενοι ότι είναι σωματικά ανίκανοι να συμμετάσχουν σε ένα δύσκολο πρόγραμμα άσκησης στο σπίτι. Σε σε ορισμένες περιπτώσεις, παρόλο που η σωματική ικανότητα ενός ατόμου μπορεί να μην διακυβεύεται σε μεγάλο βαθμό από το σπίτι στην καραντίνα, η υποκειμενική άποψη ενός ατόμου για την ικανότητα απόδοσης του μπορεί να επηρεαστεί βαθιά, γεγονός που επηρεάζει την επιθυμία τους να αναζητήσουν ενεργά και να ασχοληθούν με τα προηγούμενα καθημερινά τους επαγγέλματα. Για να αποτρέψουν τις συνέπειες του να βιώσουν οι πελάτες τους μια αλλοιωμένη υποκειμενική άποψη για τους σώμα και ικανότητα, οι εργοθεραπευτές μπορούν να παρέχουν εναλλακτικές προτάσεις δραστηριότητας και ψυχοκοινωνικής προσεγγίσεις για την ενίσχυση της ικανότητας απόδοσης και της συμμετοχής ενός ατόμου σε καθημερινά επαγγέλματα κατά τη διάρκεια α περίοδο παραμονής στο σπίτι. Οι εργοθεραπευτές θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν μια μικρή ομαδική άσκηση και φυσική κατάσταση πρόγραμμα στο Zoom ή σε παρόμοια πλατφόρμα που επιτρέπει σε πολλά άτομα να συμμετέχουν ταυτόχρονα ενώ είναι σωματικά μακριά.Χρήση εικονικών ομάδων φυσικής δραστηριότητας για την κινητοποίηση ατόμων και τη διάσπαση του Ο κύκλος της αντιληπτής απώλειας της φυσικής ικανότητας μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός με άτομα που το χρησιμοποιούν ίδιο γυμναστήριο ή συμμετέχοντες στην ίδια σχολική ή τοπική θεραπευτική ημέρα πρόγραμμα. Οι ομαδικές δραστηριότητες που ενημερώνονται από το MOHO θα ενσωματώνουν επίσης επιλογές, ενδιαφέροντα, ρόλους και συνήθειες. Περιβάλλον: Επιπτώσεις του Φυσικού, Κοινωνικού και Επαγγελματικού Περιβάλλοντος Μια εντολή παραμονής στο σπίτι όχι μόνο επηρεάζει τους ανθρώπους εσωτερικά αλλά μπορεί επίσης να διαταράξει το περιβάλλον τους, δημιουργώντας έτσι την ανάγκη τροποποίησης του περιβάλλοντος για την υποστήριξη των ενδιαφερόντων και των ρόλων τους. Το MOHO κατηγοριοποιεί το περιβάλλον σε τρεις συνιστώσες: φυσικό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον 4 The Open Journal of Occupational Therapy, Vol. 8, Iss. 4 [2020], Άρθ. 3 https://scholarworks.wmich.edu/ojot/vol8/iss4/3 DOI: 10.15453/2168-6408.1770 (Fisher et al., 2017). Το άμεσο φυσικό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών και δομημένων χώρων όπου οι άνθρωποι κάνουν δραστηριότητες, αλλαγές κατά τη διάρκεια της καραντίνας στο σπίτι. Τα άτομα που πρέπει να εργάζονται ή να σπουδάζουν από το σπίτι είναι απαιτείται να βρεθεί ένας υποστηρικτικός χώρος στο σπίτι για αυτές τις δραστηριότητες, οι οποίες μπορεί να απαιτούν νέο ή επαναχρησιμοποιημένο χώρος. Αυτή η αλλαγή στη διαθεσιμότητα των δωματίων ενδέχεται να απαιτεί από άλλα μέλη της οικογένειας να προσαρμόσουν τα προγράμματά τους και χρήση του χώρου στο σπίτι.Μια άλλη πτυχή της δημιουργίας ενός χώρου εργασίας ή μελέτης στο σπίτι είναι να λάβετε υπόψη το απαραίτητα αντικείμενα και τεχνολογία. Η πρόσβαση στον υπολογιστή και στο Διαδίκτυο γίνεται πιο σημαντική κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παραμονής στο σπίτι για τους ρόλους της εργασίας και των μαθητών, καθώς και για αντικείμενα, όπως μια υποστηρικτική καρέκλα και εργονομική εργασία σταθμού, είναι απαραίτητες για την αποφυγή παρεμβολής νέου ή χρόνιου πόνου ή μυοσκελετικών παθήσεων εργασιακή ή σχολική παραγωγικότητα (Mehrparvar et al., 2014· Shinn et al., 2002). Οι εργοθεραπευτές έχουν τη γνώση για να προτείνει τροποποιήσεις στον φυσικό χώρο, στα έπιπλα γραφείου και στην είσοδο υπολογιστή συσκευές στο σταθμό εργασίας ή στο οικιακό περιβάλλον κάποιου για τη διευκόλυνση της εκπλήρωσης του ρόλου και τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και ψυχική ευεξία, είτε για άτομα με χρόνια πάθηση είτε για τον γενικό πληθυσμό. Το φυσικό περιβάλλον περιλαμβάνει επίσης αντικείμενα, και ανεπαρκείς βασικές προμήθειες, όπως τρόφιμα και νερό, μπορεί να προσθέσει άγχος στην οικογένεια κατά τη διάρκεια μιας εντολής για παραμονή στο σπίτι ή σε καραντίνα στο σπίτι (Brooks et al., 2020). Άλλες βασικές προμήθειες κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 μπορεί να περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε, μάσκες, σαπούνι, είδη καθαρισμού, προϊόντα περιποίησης, απολυμαντικό χεριών ή θερμόμετρα. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσετε φαγητό σε ένα ντουλάπι τροφίμων ή ένα βασικό αντικείμενο σε ένα κατάστημα ενώ φοράτε μάσκα, το οποίο περιλαμβάνει φεύγοντας από το σπίτι και προσαρμογή στη μάσκα, προσθέτοντας επιπλέον άγχος.Οι εργοθεραπευτές μπορούν παρέχετε στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων ή εξασκηθείτε σε νέες εργασίες ζωής με άγνωστα αντικείμενα παίζοντας ρόλους αντιμετώπιση του πρόσθετου στρες που προκαλείται από το τροποποιημένο φυσικό περιβάλλον και υποστήριξη θετικών συμμετοχή σε καθημερινά πλαίσια. Η κοινωνική συνιστώσα του περιβάλλοντος μπορεί επίσης να επηρεαστεί από τους περιορισμούς COVID-19. Για παράδειγμα, η έλλειψη κοινωνικής αλληλεπίδρασης με άλλους ανθρώπους δημιουργεί ένα μη υποστηρικτικό κοινωνικό περιβάλλον για άτομα κατά τη διάρκεια της καραντίνας στο σπίτι, αυξάνοντας τον κίνδυνο διαταραχής μετατραυματικού στρες, άγχους, κατάθλιψη και διαταραχές χρήσης ουσιών (Brooks et al., 2018; Galea et al., 2020; Yawger, 2018). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιες ψυχολογικές επιπτώσεις, προκαλώντας επαγγελματική δυσλειτουργία. Παροχή στρατηγικών για Η σύνδεση με άλλους μέσω τηλεφώνου ή υπολογιστή θα ενίσχυε την κοινωνική υποστήριξη κατά τη διάρκεια αυτής της πρόκλησης χρόνος. Οι εργοθεραπευτές μπορούν επίσης να οργανώσουν μια εικονική ομάδα υποστήριξης εβδομαδιαίως για να συνδεθούν άτομα άλλοι που μπορεί να βιώσουν παρόμοιες ανησυχίες και αβεβαιότητα, δημιουργώντας ένα υποστηρικτικό κοινωνικό δίκτυο κατά την περίοδο παραμονής στο σπίτι.Τέλος, το επαγγελματικό περιβάλλον, ορίζεται ως πλαίσιο επαγγελμάτων και δραστηριοτήτων που αντικατοπτρίζουν τα ενδιαφέροντα, τους ρόλους, την ικανότητα και τις πολιτιστικές προτιμήσεις του ατόμου, καθώς και τη χρηματοδότηση και τις πολιτικές που επηρεάζουν τα επαγγέλματα (Fisher et al., 2017), επηρεάζουν την ποιότητα της συμμετοχής κάποιου στην καθημερινή δραστηριότητες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παραμονής στο σπίτι. Περιορισμένες επαγγελματικές επιλογές κατά τη διάρκεια της παραμονής στο σπίτι ή στο σπίτι Η περίοδος καραντίνας δημιουργεί ψυχολογική επιβάρυνση. Ανεπαρκής ενημέρωση από τη δημόσια υγεία οργανώσεις έχει αναφερθεί ως παράγοντας άγχους λόγω έλλειψης επαρκών σαφών κατευθυντήριων γραμμών και σύγχυση σχετικά με το σκοπό της καραντίνας στο σπίτι (Brooks et al., 2020). Όταν συνδυάζεται, περιορίζεται Οι επαγγελματικές επιλογές καθώς και οι ανεπαρκείς οικονομικοί πόροι ή πληροφορίες δημιουργούν μια πρόκληση επαγγελματικό περιβάλλον που παρεμποδίζει την προσαρμογή στη «νέα κανονική» καθημερινή δομή. Οι εργοθεραπευτές μπορούν να ενθαρρύνουν ή να εκπαιδεύσουν τους πελάτες να ερευνήσουν διαφορετικούς πόρους της κοινότητας και συνδέουν τους πελάτες τους με τις κατάλληλες εταιρείες για να υποστηρίξουν περισσότερες επιλογές στο επαγγελματικό τους περιβάλλον. Επομένως, μια αλλαγή στο επαγγελματικό περιβάλλον ενός ατόμου κατά τη διάρκεια της καραντίνας παραμονής στο σπίτι ή στο σπίτι