\Motherhood has been the subject of academic research since the 1960s, mainly since the upsurge of feminist scholarship (Arendell 1193) and has been examined fromseveral perspectives, including the historical (Dally 23), sociological (Hays 71), and philosophical (Ruddick 372). Psychoanalytic thought has contributed signicantly to the perception of motherhood has contributed signicantly to the perception of motherhood as critical to the development of the child. This perception is based on object relations theories, according to which, the mother-child relationship serves as the basis for attachment patterns which will characterize the child’s relations with others throughout his/her life (Mahler, Pine and Bergman 3; Winnicot 24). This emphasis on the mother-child relationship as necessary for the child’s later development marked a turning point in the cultural perception of mothers as the sole bearer of responsibility for their child’s psychological health and wellbeing (Chodorow & Contrat

\ Η μητρότητα έχει αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας από τη δεκαετία του 1960, κυρίως επειδή η άνοδος του φεμινιστικού υποτροφία (Arendell 1193) και έχει έχουν εξεταστεί fromseveral προοπτικές, συμπεριλαμβανομένης της ιστορικής (Dally 23), κοινωνιολογικές (Hays 71), και φιλοσοφικής (Ruddick 372). Η ψυχαναλυτική σκέψη έχει συμβάλει σημαντικά στην αντίληψη της μητρότητας έχει συμβάλει σημαντικά στην αντίληψη της μητρότητας ως κρίσιμη για την ανάπτυξη του παιδιού. Αυτή η αντίληψη βασίζεται στο αντικείμενο θεωρίες σχέσεις, σύμφωνα με την οποία, η σχέση μητέρας-παιδιού εξυπηρετεί ως βάση για τα μοντέλα προσκόλλησης που θα χαρακτηρίζουν τις σχέσεις του παιδιού με τους άλλους καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του (Mahler, Pine and Bergman 3; Winnicot 24). Αυτή η έμφαση στη σχέση μητέρας-παιδιού είναι απαραίτητη για την μεταγενέστερη ανάπτυξη του παιδιού σηματοδότησε μια καμπή στην πολιτισμική αντίληψη των μητέρων ως μοναδικού φορέα ευθύνης για την ψυχολογική υγεία και ευημερία του παιδιού τους (Chodorow & Contrat